İki İnsan Şiiri - Melisa Doğan 2

Otobüste iki insan,
Birbirinden habersiz yan yana,
Biraz utangaç..
Biraz çekingen..

Otobüste iki insan,
Biri yorgun,biri pişman..
Dermanı birbirlerinde ,
Ama sorsanız ikiside mutlu işte.

Merhaba bayan,
Adım Adnan.
Konuşmak isterim sizinle,
Yolculuk sessiz geçmesin diye.

Merhaba efendim,
Ben nergis.
Tanışmak isterim bende,
Yolculuk anlamlı olsun diye.

Nasılsınız sorusuna,
Bilindik bir cevap vereceksiniz elbette,
Iyiyim sen nasılsın diye,
Ama hiç birimiz iyi değiliz
Anlatmak ister misiniz?

Hiç tanımadığı bir adam,
Birden derdini anlar gibi,
Sanki onu hisseder gibi,
Ne kadar da ilgili.

Anlatsa nasıl olur ki?
Uygunsuz kaçar mı ki?
Adamı hiç tanımadan,
Anlatmak olur mi ki?

Adam tekrarladı:
Dinlerim anlatmak isterseniz,
Paylaştıkça azalırmış dertlerimiz,
Halinizden belli dalgınsınız,
Anlatırmısınız?

Ne diye ısrar ederdi ki bu kadar?
Ona neydi ki?
Ama anlatmaya karar verdi..
Kim bilir hiç tanımadığı bu adam anlardı belki..

Yolculuk uzun,
Sohbet koyu,
Artık bu iki insan,
Derttaş oldu.