Sevmek için her zaman iki kişi gerek derler ya; büyük yalan.
Ben, seni, sen yokken de sevdim
En zor zamanlarımda hep sen vardın yanı başımda.
Ben anlattım sen sustun.
Hiç konuşmadın ama olsun, yargılamadın hislerimi.
Güçlü görünmeye çalışırken başkalarına,
Her gece senin kollarında ağladım.
Ellerinin arasına alıp basımı gözyaşlarımı silmedin belki,
Ama olsun seni hep yanımda hayal ettim.
İnsan toprağa verirken en sevdiklerini bir yanını da onlarla gömüyor.
Ne acı ama bir o kadar gerçek.
Kaybetmeden kıymet bilmiyoruz.
Ben seni hiç kaybetmedim gerçi,
Hep kalbimde, aklımda yasattım.
Yoktun yanımda evet elimi tutmadın belki
Ama olsun varlığını her saniye hissettim.
Sevmek için iki kişi lazım derlerse bir gün inanma sende.
Sevmek BIR iken IKI olmak değildir.
Sevmek IKI iken BIR olabilmektir.
Kayıt Tarihi : 23.2.2018 17:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökhan Akpınar](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/23/iki-iken-bir-olabilmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!