Yine akşam yine gece
Efkardayım yine ben.
Bağrım hüzün enkazıdır
Marazlıyım bedenen.
Sevdan bende iki hece,
Lisanımda herdem sen.
Leyla sensin, Şirin sensin,
Aslı sensin, Zühre sen...
Ben nuruna pervaneyim,
Yok imiş adım sanım,
İstihza eyler bedene,
Sırata yakın canım.
Neşv-ü nema bulur alem;
Ben ise tarumarım.
Dağdağaya yakalanmış,
Günbegün ah-û zarım...
Hanumanım olaydı da
Sana mesken yapaydım.
Bahçemin çiçeklerinden
Başına taç takaydım.
Minhacına gül, karanfil
Ve reyhanlar dereydim.
Eyvanına misk-i amber
Mis kokular sereydim.
19/02/2
Derdi DercanKayıt Tarihi : 7.9.2022 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiirdeki yâr kavramı hikayesi tamamen hayal ürünüdür. Buradaki esas amaç; gerçek yâr olan Hakk Teala'ya varabilme adına, sınav yeri olan bir dünyadan O'nun(cc) huzuruna pürpâk bir ruhla çıkabilme noktasında insana eşlik edecek bir yardımcıya hacet duyma kaynaklıdır. Yoksa sadece nefsanî duygularını gidermek ve beraber dünyaya meyletmek maksatlı değildir. Geçici bir dünyada kalıcı hasarlar bırakmamak en doğru olanıdır. Hele hele namahrem olan biriyle kafe köşelerinde karşılıklı kahve yudumlamak yada tenhalarda buluşmak hiç değildir. Hem bunlar bir müslümana yakışacak ve tasvip edilecek türden şeyler değildir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!