İki hece Şiiri - Mehmet Çoban

Mehmet Çoban
1967

ŞİİR


13

TAKİPÇİ

İki hece

Ne sağlamdı
Hayat algısında
Altı boş, üstü boş dünyada
Kor ateş dünyanın ortasında
Ha patladı, ha patlayacak yazgısında
Tepesinden kızgın güneş bakmakta
Biraz uzaklaşsa
Biraz yakınlaşsa
Felaket kapıda

Cennet bol etrafta
Pınar etrafı ağaçlıkta
Yeşil çimenlerin ortasında
Suların şırıltısında
Gönüller durulmakta
Hülyalar kafalarda
Dinginlik yazgısında
İnsana bir aldatmaca
İki hidrojen, bir oksijen oluşumunda
Patlamaya hazır bomba

Bir güzellik uykusu ikindi vakti
Güneş tepeden eğilmişti
Kızıllığa bürünen akşam vakti
Seyrüsefer eder kalbi
Kızıllık ortasında hayali
Yaşamdan bir gün bitti

Ne sağlamdı hayat yazgısında
Umutlar gün sabahında
Burukluk gün ortasında
Masumiyet akşamında
Yürür gecenin karanlığına

Gelip geçti bir bilmece
Hayat sadece iki hece

09.06.2012 - İzmir

Mehmet Çoban
Kayıt Tarihi : 9.6.2012 01:51:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Alaaddin Uygun
    Alaaddin Uygun

    haklısın üstad,,tebriklerimle

    Cevap Yaz
  • Adem Uysal
    Adem Uysal

    insan da bilmece, dünya da bilmece, hayat da bilmece. insan henüz kendisini çözememiş ki hayatı mematı çözsün.geceyle gündüz hiç birbirini görmediler ve göremezler. onların arka arkaya gelmesinde sayısız hikmetler var.....
    K U T L A D I M

    Cevap Yaz
  • Yaşar Aydın
    Yaşar Aydın

    Çok değerli üstadım yine kaleminizden duygu yüklü, mana ve içerik bakımından mükemmel bir şiir okudum.oldukça akıcı bir şiirdi. Bu güzel, bir o kadar da anlamlı, dizeleri yazan duyarlı yüreğinizi, en içten duygularımla kutluyorum. saygı,sevgi ve selamlarımla...

    Cevap Yaz
  • İsmail Gürsel
    İsmail Gürsel

    Tebrilerimle çok güzel hocam saygılarımla +10 ANT

    Cevap Yaz
  • Bedri Tahir Adaklı
    Bedri Tahir Adaklı

    TEBRİK VE TEŞEKKÜRLER
    Hem, bu vaziyette iken, insaniyet
    itibâriyle, nev-i insanî ile ve
    dünya ile alâkadar olduğu halde,
    dünyayı ve insanı bir Hakîm, Alîm,
    Kadîr, Rahîm, Kerîm bir Zâtın
    tasarrufunda tasavvur etmediği
    ve onları tesadüf ve tabiata havale
    ettiği için, dünyanın ehvâli
    ve insanın ahvâli onu dâimâ iz’âc
    eder. Kendi elemiyle beraber
    insanların elemini de çeker.
    Dünyanın zelzelesi, tâunu,
    tûfanı, kaht ü galâsı, fenâ ve
    zevâli, ona gayet müz’ic ve
    karanlıklı birer musîbet sûretinde,
    onu tâzib eder. DENİLMİŞTİR.

    Felsefe gözlüğü ile bakıldığında
    bir azap aleti olup çıkıyor demekki..

    Selam ederim.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (11)

Mehmet Çoban