İki Hayat Şiiri - Mustafa Kaynak 3

Doğuyor güneş, ölmek üzere gece.
Öyle umarsızımki, çare var mı sence ?
Uzaklarda yeniden doğar, ölen bir hayal.
İki sevgili birbirlerini hatırlayınca hayal meyal.

Gitmek istiyorum uzaklara, hazırım vedalara.
Dünya konuşlanmıştır zaten böyle anlara.
Bulaşır hatıralar, hüzün kokan sokaklara.
Bir sokak, bir hüzün ve bir veda daha nice ayrılıklara.

Şimdi bozuk lisanım da yabancı olduğum bir şarkı.
Mırıldandıkça kırılır, birer birer her yargı.
Neydi kaderle yaşanmışlığın farkı ?
Üzülme sakın, bir gün ben olmasam da döner bu dünyanın çarkı.