İki Günlük Evimiz Şiiri - İpek Kutay Topyan

İKİ GÜNLÜK EVİMİZ

Yine kalabalıktık bu evimizde,
Hacı, hoca,
Gırgır-şamata!
Evin gizemi her ne ise;
İki kardeş sevgili oldu ilk gece…
Diğer iki kişi sabaha kadar ağlaştılar, yüreklerini döke döke!
Birimiz tiyatrocu, birimiz şair,
Birimiz filazof, birimiz de zilli…
Kaç kişiydik kim bilir bu evde!

Yarımız Ege’den, yarımız Edirne’den,
Ve biraz da gizliden,
Dudakları andıran bir mekana takıldık,
Gözlerimiz illa ki konuşsun diye,
Şarkılara daldık…
Odaklandık! -ya çok saftık, ya da oldukça harikaydık!
Kiraz’da bir başkaydık…

Ne açtık, ne de tok!
Ne uyuyabildik, ne de uyanabildik bu tek oda ve bir salon olan yerde!
Soğuk vurdu yüreklerimize,
Ve yağmurun ilk damlası düştü gözlerime…

Yaz tükendi,
Yollara serildik!
-ya çok mutluyduk,
-ya da ustaca tiyatro yapıyorduk bu iki günlük evimizde…
…..
…….
Hala çözemedim;
‘kim kiminle
Nerede ve niçin tükendik’….

(Kumbağ anısına)
ipek topyan