İki Günlük Dünya Şiiri - Savaş Barha

Sevmeyi, sevilmeyi
en güzel tadan biz değil miyiz?

Sevdası için
sevdiğinden vazgeçen biz değil miyiz?

Aşkını kalbine gömen,
acı çeke çeke yaşayan biz değil miyiz?

Bunca sabır yetmezmiş gibi,
sözcüklere takılırsan kırılırım sana.

Yüreğimi anlamazsan darılırım sana.
Heyecanımı bilmezsen küserim sana.

Unutulmaz anıların
aynını yaşamak istemek güzel olsa da,
bu anıları tekrar yaşayamamak ağır değildir.

O son gülüşün
ömrümün sonuna kadar yeter bana.

Senle yaşadığım
bir saniye yeni bir hayattır bana.

Adımı seslendiğin an
dünyayı cennet yaptın bana.

Seninle aynı gökyüzünün
altında olmak bile bana yeterken,
şimdi seninle aynı havayı solumak
nasıl heyecanlı bir duygudur bilirsin.

Küsme bana ne olursun.
Heyecanımı mazur gör.

Bilirsin uykusuz kalışımı,
saatlerce seni düşündüğümü.

Bilirsin içimin
kıpır kıpır kıpırdadığını.

Olduğum yerde
hülyalara daldığımı.

Bilirsin gözlerimin
mutluluktan yaş dolduğunu.

Çünkü bilirim
beni yürekten sevdiğini.

Bilirim pencerenden
yolumu gözlediğini?

Bilirim sevinçten
yerinde duramadığını.

Bilirim yine aklın ile kalbin
arasında sıkışıp kaldığını.

İki günlük dünya be sevdiğim.
Söyle, neden uzak durursun ki?