İki gün Şiiri - Süleyman Murat Muratlı

Onsuz geçen ilk gecenin sessizliği, bir nehir gibi akıyor içime. Gözlerim kapansa da zihnimde onunla geçen iki günün tatlı hatıraları dönüp duruyor. Teninin sıcaklığı, nefesinin huzuru, her şey sanki odanın içinde yankılanıyor. Ama şimdi o yok... Yastığım yalnız, odamda bir eksiklik. Kalbimde bir boşluk var ama o boşluk, onun varlığıyla dolmuştu.Bu sebeple terkediyorum bugünlük evimi anneme gidiyorum

Zihnim "Sabret" diyor, bu hasret geçici. Yarınlar yine bizi bulacak, sevgimiz yolları aşacak. Ama bu gece… Onsuz geçen bu ilk gece, sabrın ne demek olduğunu bana yeniden öğretiyor. Sevdiğin biri varken uyumak kolay; onun yokluğunda uyumaksa en büyük zorluk. Yine de gözlerimi kapatıp onun sesini, kokusunu, gülüşünü düşlüyorum. Belki rüyalarımda buluşuruz, bu ayrılık orada biter.