İki Gözüm Şiiri - Tolga Saygılı

İKİ GÖZÜM:

Ben hayatın karanlık hikâyesi
Türlü türlü çemberler var önümde
Yollarım hep dolambaçlı iki gözüm
Kara ve karmaşık seyirlerden doğdum
Kimseler bilemez beni siyah bir bulutum
Bu gün var yarın yokum
Kimseye de anlatamam ki kendimi.

Tozpembe hayatları bilmem ben
Dalda çiçek koparıp sevgiliye uzatmayı
Gülen gözlerle içten içe bakmayı
Sayfa sayfa hatıra defteri yazmayı
Sevgiliye sarılıp iç çekip ağlamayı
Ben bilemem aşkı sevdayı anlatmayı.

Bana karanlık sokakları SOR
Aç susuz kalmayı
Soğuk banklarda yatmayı
Bir sıcak çorbanın özlemini
Ana kucağının hasretliğini
Bir babanın başını okşamasını
Acının içinde bir daha acı çekmeyi
Bana bunları sor iki gözüm bana bunları sor.

Geceler benim sırdaşım yıldızlar şahidim
Onlara en güzel şiiri uzun havayı ben söylerim
Her bir yıldız beni dinledikçe kayar gökyüzünden
Dayanmaz derdime DAYANMAZ İKİ GÖZÜM.

Bir meç ulum bu sefil dünyada
Namlunun ucunda bir mermiyim
El tetiğe dayanınca adres bilmezim
Dedim ya ben hayatın karanlık hikâyesiyim
Siyah bir bulutum bu gün var yarın yokum İki gözüm..

SÖZ. FERMAN. ALÇİÇEK. 11.11.09