Canım, iki gözüm, birtanem
sen ağlama ben ağlayayım senin yerine.
Bıraktığımda ağlıyordun duvara yaslanmış
Ocak ayının on altısıydı akşam üstü, karanlık
Zeki iki direm bir çekirdek giyinmişti
Soner eve hiç uğramıyordu
Balık pişiriyordon ocakta
Gidiyorum annem diyince
Duvara yaslandın, başladın ağlamaya
Ağlama iki gözüm, canım ben ağlarım...
O ocak ayının üzerinden,
Kaç mevsim, kaç yıl,kaç saat geçti
Sayamıyorum, iki gözüm, birtanem hasretim
Canım, iki gözüm, birtanem
Gitmek kolayda, ya kalmak
Tutuğun eşyalara bakmak, dokunmak
Sana iyi bakıyorlarmı iki gözüm
Ben devamlı seni anımsıyorum iki gözüm
Sen ağlama çiğerim, zaten benim aişim ağlamak.
Kayıt Tarihi : 2.4.2007 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!