İki gözüm Şiiri - Burçin Çelik

sana uzun uzun anlatamıyorum diye sakın mutluyum sanma beni iki gözüm
kendimi yaftalayarak yaşamaya çalışıyorum
Derman kalmadı ki ayaklarımda yaşamaya
Tam yüreğimde hiç bir dikişi tutmayan yaralar var
Muhtemeldir ki soluğum yetmiyor sana anlatmaya
ruhum orta yerinden iki büklüm hale gelmiş benim
ha deyince söyleyemiyor işte insan iki gözüm

Bedenimdeki acılar gelecek kaygılarımı geçti
gencecik ömrüm gözlerimin önünde eriyerek geçip gitti
en fazla şöyle geriye dönüp buruk bir iç çekerek bakıyorum hayata
öyle kolay da sanma susarak yaşamayı iki gözüm

ayrıca içine attığım çığlıklar bir karışsa bulutlara yağmur yağmaz bu çivisi çıkmış dünyaya
gerek var mı sen söyle romantizme düşmüş aşıkları hüznümle boğmaya
ben bir korkuyum
ben en ağır mutsuzluğum
hiçlik hissiyim ben
sağlam bir intiharın bizzat kendisiyim belki de
Oysa sen sadece adımı biliyorsun iki gözüm

yirmi dokuz tane harf vermişler derdimi anlatayım diye, yetmez
yani çok afedersin ama bu yeryüzünün en güçlü kadını benim annemdir, henüz kendisi bile bilmez
O bile halimi görünce açıyor çeşmeleri başlıyor ağlamaya
ben sen o öpemediğim bileklerine savaş açma diye susuyorum, değmez
ben sen ölme diye susuyorum iki gözüm

düştüğüm dudaklarını ısırarak kanatma diye
tanrıya isyan etmenin günahına düşme diye
jiletler ve serum lastikleri arkadaşın olmasın diye susuyorum
Ben sen antidepresanların adını diline dolama diye susuyorum iki gözüm

Çok yoktan yere susmak çok boktan biliyorum
yüreğimdeki sana rağmen susmak tahmin edemeyeceğin kadar zor
Mecburum inan bana,bitiyorum
Beni bitirdi bu hayat
Beni öldürdü
ama sen lütfen beni rahat rahat nefes alıyorum diye bil
İyiyim ben iki gözüm
Ben fazla iyiyim
İntihar süsü verilmiş faili meçhul profesyonel bir cinayet kadar iyiyim…

Kan ağlasa da iki gözüm…

Burçin Çelik