İki Gözüm Şiiri - Fatih Pınarbaşı

Sana karşı kinim, nefretim olmadı!
Kırgınım sadece!
Beceremedim demek ki
Hak ettiğin gibi seni sevmeyi
Kalkmasın başım yerden
Toprağa değsin yüzüm
Senin başın dik senin alnın ak
Sen mağrur ben mağdur iki gözüm

Haşa isyan etmem kızmam;
Sevdayı veren de ALLAH değil mi
Sevme, sevebilme duygusu ile
Şereflendirilmişim
Her canlı her mahlukatı sevmiş
Ama seni bir başka sevmişim
Sen gelme sen sevme
Ben senin yerine de severim iki gözüm

Buzulların içinde yanmak da varmış kaderimde
Sönmezmiş yüreğe düşen Aşkın ateşi
Yalnız sevdalılara görünürmüş
Başımda tüten tütün
Sen gül sen oyna
Ben yanarım iki gözüm

Kimselere diyemedim
Gizli yaşadım sevdamı
Bilmesinler bu aşkın neden bittiğini
Neden gittiğini
Kınamasınlar seni, olmamalıyım sebebi
Yüzündeki hüznün
Kaderimse eğer
Ben seni sensiz de yaşarım iki gözüm

Seni sensiz yaşamanın yorgunluğu var bedenimde
Ellerimi tutmadığın içindir ellerimin soğukluğu
Sebeptir yokluğun yüzümdeki hüznün
Sen ağlama sen gül
Ben ağlarım iki gözüm

Zemheri ayazında
Dağ başında kalmış gibi yalnızlığım
Donmaktan değil inan
Seni bir daha görememekten korkum
Sen ki benim sevdam sen ki hevesim
Sen benim bitmez tutkum
Ve ben ölüyorum, bari sen yaşa
Sen hep mutlu ol, mutluluklar iki gözüm