İki Gözüm Şiiri - Hatice Yükselir

Gece soğuk,
Gece ayaz mı ayaz...
Aklımda sen, içimde bir hüzün...
Ama ne hüzün...
Her gece uykuyla savaşırken ben,
Sen iki gözüm,
Sen daimi yaram,
Kafesinden kurtulmuş kaplan gibi,
Sağrısından vurulmuş yılkı atı gibi,
Soran gözlerinden saçılan o alev gibi,
Beynimin kuytularından çıkar,
Yüreğime nasıl da çöreklenirsin bir bilsen...
Ah, bir bilsen gözümün nuru,
Ömrümün ilk uğuru...
Gecenin ayazı değil,
Gönlümün avazıdır tenimi yakan.