Tam 16 yıl geçmiş üzerinden. İki rezil olay.
1 Temmuz 1993 Sivas Madımak Oteli’nin ateşe verilmesi ile, 37 vatandaşımızın dumandan boğularak ölmesi faciası… Hemen arkasından 5 Temmuz 1993 tarihinde Erzincan Kemaliye ilçesi kırsal kesiminden Başbağlar köyüne yapılan silahlı saldırı neticesinde 33 köylümüzün öldürülmesi, evlerinin yakılması, servetlerinin yok edilmesi faciası.…
Her iki olayın da, Allah inancı olanlar tarafından işlenmesi mümkün olamayacağını düşünüyorum. Buna rağmen birinci olayın mağdurlarının aydınlar olduğuna, bu olayın failleri olduğu ifade edilenler ve ikinci olayın da mağdurları olanlar saf ve temiz olduğuna, olması gerektiğine inanılan Anadolu insanları…
Sivas olayları için adli süreç bitmiş, olay anında sokakta gösteride bulunanlardan kimlikleri tespit edilebilen 30 civarında kişi olayın faili kabul edilerek ağır cezalara mahkum edilmişlerdir. Ama hep sanki bütünün parçalarından bir şeyler noksandır. Mahkumiyet kararları verilirken olay tam araştırılmamış gibidir. En azından bizlerin belleğinde bunlar kalmıştır.
Örneğin, remi bir kurumun faksından çekilen ve saf Müslümanları galeyana getiren, Aziz Nesin ve Aydınlık dergisinin Allah düşmanlığı ve şeytan ayetleri olayının kullanıldığı bildiriler. Kim hazırlamış, kim çekmiş ve maksadı nedir? Niçin resmi bir kurumun faksından çekilmiştir? Ya da dumandan zehirlenenler içinde kurşunla da öldürülmüş olanlar var mıdır? Varsa atılan kurşunlar hangi silahlardan çıkmıştır? Neden bu konu üzerinde hiç durulmamıştır? Neden olay anında resmi kurumlar gereken önlemleri almakta bu kadar gecikmiştir? Oteli ateşe verenler neden net değildir?
Bu ve benzeri hayati önemde olan sorular neden cevapsız kalmıştır?
Sivas olayı zihinlerimizde hala ve henüz kocaman bir “fail-i meçhul” olarak durmaktadır.
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
