İki Eşkiya Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

İki eşkiyaydık seninle,
Eşkiya gibi sevdik.
Dağa kaldırdık
Birbirimizin gülüşünü, yüreğini, hayata duruşunu.
Özelini, güzelini
Dağa kaldırdık.
Benim dağımın yankıları
Senin dağını titretti,
Senin dağının yankıları,
Beni benden etti.
Paraleldi dağlar denize,
Okşuyordu falezleri dalgalar,
Matemematiksel konumda
Kaybolmuştuk.
Yoktu coğrafya atlasında
Ne mekan , ne mekanın sahibi.
Aşktı sahibi
Biz değildik.
Hiçbir coğrafya atlasında yoktuk
Aslında biz.
Ama aslında
Birbirimize dağdık biz.
Ve geçmiyordu hiçbir lügatta adın
Bende geçtiği kadar.
Anlamlıydın anlamını bilemediğim bir şekilde,
Manasızca mana yüklüydün,
Açıklanamıyordu hiçbir şekilde
Yoktu izahı
Bu sevginin.
Bilmiyorum neden?
Neden sen,
Neden ben,
Neden biz bu kadar birbirimize yankılanan dağ,
Neden kaybolduk birbirimizde,
Neden bu Türk Dil Kurumu'nun söz konusu biz olunca açıklama yapmaktan
Aciz kalışı.
Neydi birbirimizle derdimiz?

Mine Yılmaz Sevinç
17 Nisan 2023
05:03