Karanlığın kimsesizliğine mahkumken
Birden iki el uzandı aydınlık diyarından
Ben sevgiden saygıdan haberdar değilken
Ben nefreti korkuları alçılı yüreğimde barındırken
Birden iki el uzandı aydınlık diyarından
Ben yarabbim diye sesleniyorken
Sadece yalnızlıkla besleniyorken
Birden iki el uzandı aydınlık diyarından
Kayıt Tarihi : 1.1.2010 23:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!