İki Dünya/m... Şiiri - Talat Özgen

İki dünyam var benim
Biri içimde
Diğeri de
Dışımda,
Belki
İkisi de
Birbirine yabancı,
Ele gurbet
Rüzgara
Yel,

Tutunsalar
Ne gezer
Bulutların hizasına
Gökyüzünün mavisine,
Kim kimin umrunda
Ki
Şu zamanın seyrinde,
Nihayetinde hep
Özleme hasret
Mahşere
Kıyamet,

Bitmeyen
Yolculuklardır ömürler
Birbirlerini kovalayan,
Olsa da
Yakalaması mucize
Kaderin lütfu,
Amma velakin
Yine de
Vazgeçilmez bir umut
Keder de dedikleri
Eziyete kahır
Mateme
Yas,

Ne fark eder
Ne yazarsan yaz
Değişmedikçe mevsimler
Sonbahar,güz,kış,kara kış...

* Berlin, 25.01.2023 *

Talat Özgen