İki Dünya Şiiri - İrem Aslan

İki dünya arasındayım,
Görüyorsun Rabbim!
Sen ki,karıncanın bile sesini duyarsın,
Duy beni, ey Vekilim!

Gün olur,yaprakların uçuşunu izlerken,
Sabah ezanında, kuşların sesinden,
Gün olur bir cuma günü, sela sonrasında
Anonstaki merhumun ismini dinlerken
Öyle korkarım ki öleceğimden,ecelimden..

Bazen,herhangi bir sabah açarım penceremi,
Tozlu geçmişim vurur, hep içime, soluğumdan
Bugun, tokat gibi yüzüme yapışır,adeta kum fırtınası,
Kaçarım gölgemden,duman sarmış etrafımı,
Yardım et, ey yüce Yaradan!

Sağımda,melekler hazırda beklerken,
Solumda biriktirdim,her gün,bin günahı,
Kalbim iyi insan olma çabalarında,sakin
Şeytan hep hazırda, hep atik ve iki ayaklı,

İki dünya arasındayım, Rabbim,
Üstlenmişim bütün meballeri
Başkalarının yükündendir,sırtım kambur
Senden başkasına,boyun eğdirme beni.

Uçurumun kenarındayım Rabbim!
Bir adım ötesi düşeceğim,
Gözlerimi kapamadım bilerek
Kaparsam öleceğim.