İki dost yola çıkmış Şiiri - Mikdat Bal

İki dost yola çıkmış, güzel bir gün amaçlar
Azığı unutmuşlar, hem yorgun hem de açlar
Şu kuşlar, şu ağaçlar, şu vadiler yamaçlar
Seyrine doyum olmaz,doyursun da görelim
Hele bakın ne olmuş, esrarına erelim

Bir kulübe gördüler, bacası tütüyordu
İçinden biri çıktı, tarlaya gidiyordu
Bu gün bir kaç yardımcı, bulsa idim diyordu
İki arkadaş demiş şuna selam verelim
Evden uzaklaşınca, gizlice biz girelim

Öküzün biri ölmüş, başka öküzü yoktu
Boş kalan diğer göze, kendi boynunu soktu
Yardımcı arıyordu, tarlanın işi çoktu
Bir kaç enayi bulup, biz de sefa sürelim
Vakti geçmek üzere, şu tarlayı sürelim

Adam hazırlıklıydı, evde kurmuş kapanı
Böylece avlar idi her hırsızlık yapanı
Öküz yerine artık, onlar çeksin sapanı
Nasıl kurtulacaklar, seyredelim görelim
Şimdilik işimiz var, tarlayı bir sürelim

Ölen öküzden kalma, bir parçacık et ile
Yaşayan öküz için, iki tutam ot ile
Yemeklerini verdi, yediler minnet ile
Dediler amca nasıl, bizi af ettirelim
Adam dedi ilk önce tarlayı bitirelim

Bal der hata etmişler, başında, sonunda mı?
Azığı unuturken, hırsızlık anında mı?
Okul zamanında mı, ebeveyn yanında mı?
Bu yazdığım şiire, bir yorum getirelim
Sorduğum soruların, cevabını verelim.