-Böyle diyordu:-
Umut yüklü hayalim, ülküdaşlarım için!
Eşim, dostum, kardaşım; arkadaşlarım için!
Ay-yıldız'ın altında ömür geçirdim ancak;
Ömrüm bitecek ise, vatandaşlarım için!
-Şimdi, böyle deniyor:-
Ülkü adamı, bugün, kandiller yakıp gitti.
Ülkenin sevgisini, ruhuna takıp gitti.
Karınca adımıyla yürünürdü belki yol!
Cümle dâvâ dostunu, yetim bırakıp gitti.
(27 Mart 2009)
İbrahim Faik BayavKayıt Tarihi : 27.3.2009 23:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!