Ben sadece bir noktaydım:
Zamanın döndüğü mekânda…
İki doğru bende tekti.
İlki sen ki;
Sen benle son bulan doğru;
İkincisi:
Bende sonsuz aşk kurgusu…
İki doğrunun bendeki
Bu noktasal birleşimi;
Acılarımı açıklar…
Benden sonra o ilk doğru
Ayrılırken ötekinden;
Uzaklaştıkça noktadan
Ne kadar dar olsun dersem,
Acımı var eden zaman,
Bu açıyı geniş kılar…
Kayıt Tarihi : 2.12.2011 22:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgi yüreginden
şiir kaleminden
eksik olmasım
TÜM YORUMLAR (1)