İki Devlet Tek Millet Şiiri - Yunus Kara

Aynı kökten doğmuşuz soyumuz Oğuz bizim,
Aynı sancak altında tuğumuz dokuz bizim,
Türküme ilham veren çalgımız kopuz bizim;
Bu dostluk bu kardeşlik sürecek ilelebet,
Kıyamet kopana dek iki devlet tek millet.

Koç Köroğlu bizimdir, kardeşe Ayvaz bizim,
Şahta Baba bizimdir, Atamız Ayaz bizim.
Dedem Korkut dilinde en güzel niyaz bizim;
Geçmişte beraberdik gelecek bizim elbet,
Kıyamet kopana dek iki devlet tek millet.
Gence menem, Muş menem,
Simurg menem kuş menem,
Bu kardeşlik yolunda
Yakılan ataş menem.
Bakü’de rüzgâr esse İstanbul’da yar üşür,
Aras’ın suyu üşür, Karabağ’da kar üşür,
Kardeş hasreti çeken bir garip diyar üşür;
Bu ayrılık bu hicran bulacaktır nihayet,
Kıyamet kopana dek iki devlet tek millet.

Aynı teli titretir Nizami’nin sözleri,
Aynı kaynaktan akar umudun alın teri,
Bir Türkmen balasının ufka bakan gözleri;
Yarına koşmak için alacak bizden kuvvet,
Kıyamet kopana dek iki devlet tek millet.

Marmara’da seyredip garba dalan güneşi,
Hazar’dan mı sormalı eşi, dostu, kardeşi?
Destanlardan yonttuğum on bin yıllık ateşi;
Sonsuza dek yakacak bu asil güç bu gayret,
Kıyamet kopana dek iki devlet tek millet.

Bayrakları süsleyen yıldızlar bir, hilal bir,
Beşikte belediğim efsane bir masal bir,
Kirpikteki gözyaşı yürekteki melal bir;
Atamdan miras bize bu güzellik asalet
Kıyamet kopana dek iki devlet tek millet.

YUNUS KARA