İki Damla Sen Şiiri - Yavuz Bayram Çalışkan

Yüreğimin sessizliğini kim bilir,
Kim anlar şiirlerdeki kan'ı
İnsanlara sağır oluşumu,
Kasım ağıtlarımı,
Gözlerimdeki, yüreğimdeki,
Kumbaramdaki yalnızlığı,
Düşlerimdeki umutları,
Ömür zindanlarındaki çilemi,
Yalnızlığıma söz söylenmez zaten,
Ellerim kelepçeli, mahkumum,
Damarlarımdan akan sensizlik,
Bir sürgün başladı yürek yangını,
Yanıp yanıp kül oldum ben,
Sular çaya dem vurdu,
Karanlıklar geceye,
Dillerin susması ondandır.
Hüznün yağmurlarının taneleri,
Şiirlerime düşerken,
Ben ıslanıyorum,
Dünya hangi mevsime dönse,
Hangi şehirde yaşasam,
Bir farkı yok,
Kaçış yok,
Ne seni ardıma bırakabiliyorum,
Ne de prangalalarını sökebiliyorum.
Kasımpatıların üzerine,
İki damla sen bırakıyorum,
Kuşlar içsin diye.