Dün öğleden sonra ölüm avuçlarımdaydı
sevimliydi küçük yuvarlak çıkmazlar
her gün yaşadığımız ölümlerce maskeliydi
saatlerin yelkovanlarında şarkımı söylerken
evrenin bütün canlılarına bölünmüştüm
solmuştu mavilerim tüm denizlerden uzakta
koyu kahverengi hüzünlerinden dikenler çiçek açıyordu
toplayıp onları gecelerime yıldız yaptım
şimdi her yıldızdan bir dünya yaratıyorum
tanrı gibi acımasızca oyuncaklarımla oynuyorum
çoğalıyor sevgisizlik yalnızlık duvarlar
iki damla ölüm süzülüyor yanaklarımdan
Kayıt Tarihi : 11.2.2006 15:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)