Kanlı yaşlar dökmeye görsün gözlerim yokluyor
Yıkık yüreğim sevmeye görsün bir ömür yanıyor
İçin sızlar darbe alır yan yatar batar gemim
İki damla Karadeniz damlatın göz kapaklarıma
Kuytular sessiz sanıp sığındığım çığlıklarda
Umudu kelepçe yapıp takmışım kollarıma
Mayınlı tarlalarda patlar kalbin yüreğin
Susuzluğuma iki damla Karadeniz damlatın
Efsun olmuş yüreğim dağlanıyor sevdaya
Düştüğüm yerden ayaklanamamaktan korkum
Ellerim boşlukta adımım kayar diyedir korkum
Düştüğüm yere iki damla Karadeniz damlasın
Huzura geldim doldu gözlerim damladı damlayacak
Zülfünden bir tel ver silmek için acıma kıyma
Kahrını çeken ömrün nabzına şerbet sunamıyorum
İki damla Karadeniz ver susuz bağrımı ıslatayım
Devran döner ruhum söner sevda siner damarlarıma
Karadeniz köpürür vurur kayalarıma ufalanırım
Gözlerinde sözlerinde deprem olup yağmalanırım
Ölürken iki damla Karadeniz dök göz kapaklarıma…
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta