İki Damla Şiiri - Hikmet Kavas

sevmedim
sevemedim
oysa okuduğum en uzun dizeydi bacakların
dizlerinde nasıl terledim
bir şey aradım sende
ararken yüreğim nasıl öksüz kaldı nasıl yetim
oysa gözlerim buğulanacaktı severken
hele seni kollarımla kavrarken
nasıl mahvettim yalnızlığımı nasıl mahvettim
denedim
denedikçe yüreğine kaçtım anlamadan
bu bir kabalık
bağışla
ömür boyu sürmez ki bu arkadaşlık
sevmedim
sevemedim
sen de yapamadın biliyorum
şimdi kaldırımda
aynı şemsiyeden damlamış iki damlayız
ne yapsak
birbirimize ulaşamayız

haydi topla eteğine
geceden saçılan mutluluğu
birazı kalsın ama
kalsın gözlerimde soluğundan tüten buğu