İki dağın arasında bir beyaz bulut...
Dağ buluta hayran, bulut dağa
Dağ çorak ve sert,
Bulut yumuşacık, tül gibi
Dağ gidemez bir yere,
Tutukludur yerine,
Bulut özgürdür oysa,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
çok güzel hoş benzetmelerle anlatılmış sevgi. ama bulutlar hep ağlar. kalemine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta