İki çocuk Şiiri - Abdullah Konuksever

İki çocuk

Oğlum Rıza! hadi sallanma
Daha bir saat yürüyeceksin yollarda
Uğraştırma beni, temizliğe gideceğim komşulara
Anne, gitmek istemiyorum okula!
Arkadaşlar hep gülüyor ayakkabılarıma
Ne varmış yavrum senin ayakkabılarında?
Daha ne olsun anne, bak sana
Altı tüm delinmiş, sanki param parça
Ayakkabılarının havalandırması da varmış diyorlar bana
Ah evladım ah, ne yapalım yok ki elde avuçta
Baban çalışamıyor, günlerdir hasta
Zaten iş yok ki piyasada
Sen bakma o muhallebi çocuklarına
Okumaya bak, bir gün gelir sen gülersin onlara...

Yahyaaa! şekerim özel araban bekliyor dışarıda
Hadi çabuk ol ama partiye gitcem Fino’mla
Gitmicem! Gitmicem!
Aa tatlım, neden gitmiyorsun bakiim okuluna
İstemiyorum! istemiyorum!
Yeni öğretmen ceza mı verdi yoksa?
Üzülme sen, amcan artık önemli biri Ankara’da
İstersen hemen sürdürelim onu köye, kasabaya
Olmaz! Olmaz!
Canikom, Brezilya papağanı da aldık sana
Ne istiyorsun hala?
Anneee! Ata’larla, Evrim’ler New York’talarmış yılbaşında
Ben de gitmek istiyorum Amerika’ya
Bi tanem, daha geçen hafta gitmiştik Kanarya Adalarına
Her hafta göndermez ki amcan bizi yurt dışına
Hem Çankaya’dayız bu yılbaşında
Diplomatlarla tanışacaksın özel resepsiyonda....

Ing. Abdullah Konuksever 2 mayıs 2006, salı