Bir hayat ki; iki şerit çizgisi arasında başlayıp bitiyor.
Ömür dedikleri iki çizgi arasında.
Hep ortada olmak gerekiyor.
Sağa geçince yavaş gidene çarpılıyor,
sola geçince de bir başkası kendisine çarpıyor.
Hep ileri, hep ileri gitmek gerekiyor.
Geriye sadece dikiz aynası ile bakmak şartıyla...
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta