Hep eski eşyalar çarşısında dolaşırlar
Sonbahar giymiş adamlar
İşin sonunda iyotlu tuz gibi bembeyazdırlar...
Yine nedendir bilinmez
Kıraç bir toprağın tohumu gibi, toplanırlar güneşin kenarına
Oysa onlar retro yaşarlardı bu hayatı
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta