Gel yanıma otur be usta
İki çift laf edelim, bu gece karanlığında.
Çok sıkıldım, ben be usta
Hayat düşman olmuş sanki bana.
Ne bir dostum var, ne de bir yakınım var.
Ama onlarda haklı, bende para mı var?
Aşk, dostluk, akrabalık hepsi fasa fisodur.
Maksatları menfaat ne kopardıklarıdır.
Hayat bana mı kötü be usta?
Hiç iyi yüzünü göstermedi de bana.
Herkes “din, iman daha önemli” diyor.
Oysa gözler para, para diye haykırıyor.
Her gün binlerce insan katlediyor usta
Acaba ölen insanlar mı, yoksa insanlık mı?
Cami avlularında açmış ellerini dilenciler, para ister.
Madem yoksullar, camideki Müslümanlar yardım etmek için ne bekler?
"Dünyanın çivisi çıkmış" der, herkes
Neden, niçin, nasıl çıkmış, kimse bilmez.
Her şeyin sorumlusu bellidir, kanıta gerek yok.
Bütün bunların tek sorumlusudur insan.
Ne kendi doğrudur, ne sözü, her şeyi yalan.
Ne kadar haykırsam da, ne kadar yazsam da kimse ders almıyor ki be usta...
15.04.2015
Yunus İdeKayıt Tarihi : 7.8.2019 19:33:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yunus İde](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/08/07/iki-cift-laf-4.jpg)