Nasıl bu kadar çok? ...
Sabaha karşılarda vücut kaslarımı sıkarak sıçratıyorsun uykularımdan
Geniş nefeslerimi alıyorsun
Minicik oksijenler arıyorum sabaha karşı 05:30'da.
Zamanla kılıç kalkan oynuyorum
Ve yar ben kılıç tutmayı bile bilmiyorum
Oyunun içinde adın var diye duymuyorum kesiklerimin acısını
Gelip,oturup sağ tarafa bakıyorsun ya göz kırpımlık zamanlarda
O iki çift elanın hatırına oynuyorum bilmediğim halde.
Sonra nefes nefese akşam oluyor
Odama sinip 'Yarabbi' diyorum;
'Bir insan nasıl bu kadar çok sevilir? '
Her yeri kesik izi olan bedende isminin arsası nasıl yemyeşil kalır?
Yarabbi bir insan nasıl bu kadar çok sevilir?
Kayıt Tarihi : 8.11.2005 13:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!