İki Çift Ayakkabı Şiiri - Hasan Günaydın

İki çift ayakkabım var
Biri yalnızlık biri sevinç
Biri gün ışığı gibi beyaz
Diğeri gece karanlığı gibi

Sessizce bekliyorlardı zamanı
Sevgili kimi seçecek diye
Asırlar geçti bekleyerek
Sevgili gelmedi yine

İki çift ayakkabım var
Biri onundu biri benim
Biri ana sütü gibi beyaz
Diğeri kan gölü gibi kırmızı

Onunkini bana vermişti aşkla
Bir gün gelip alacağım diye
Gelmediği her dakikada
Karanlığı seçer oldu

İki çift ayakkabım var
Biri aşkımızın sembolü
Biri ayrılığımızın hüznü
İyisi benim kötüsü onun

Zaman gece yarısına dayandı
Umudum yavaş yavaş kayboldu
Sonbaharın gelişi gibi
Ayakkabılarım soldu