İki Ceviz Ağacı Şiiri - Sefa Kara

Topladım gökyüzünden tüm umutları
Ve senin önüne serdim
Cıvıl cıvıl tüm çocuklar
Oyun oynayıp dururlar
Yağmur da çiseliyor üstelik
Gökkuşağı zamanını bekliyor
Binlerce renge bulanmış bulutlar
Aşkımızı fısıldıyor rüzgarlar
Ve ben lal olmuşum sana yine
Dilim tutulmuş konuşamıyorum
Sadece sana bakıyorum sonsuzluk güneşinde
Adını mırıldanıyorum gizlice

Papatyalar topladım sana sarı papatyalar
Can buluyorlar seninle
Yeniden gülümsüyorlar güneşe
Ve yeniden aşkı oluyorum kahve gözlerine
Şahlanıyor yüreğim bir heyecan bir telaş
Elimi tutuyorsun bir anda duruluyorum

Karanlık yollardan çıkıp geldim sana
Neden bile demedin
Sorgulamadın beni bağrına bastın
Gel dedin sadece bana
Gerisini hallederiz demiştin
Bitti tüm sıkıntılar
Kurtuldum karanlık kabuslardan
Seninle hayat buldu yarınlarım
Tek derdim sen oldun üstelik
Böyle dert mi olur sevgilim
Dermanı sensin tüm dertlerimin

İki ceviz ağacımız var bizim
Birinin adı ben diğeri deniz kızı
Aşkımızla büyüyecek fidanlarımız
Kocaman olunca gölgesine sığınacağız
Benim tek sığınağım sensin sultanım
Sen varsan yaşama hevesle bakarım

İki ceviz ağacımız var bizim
Biri senden almış güzelliğini
Diğerinin benzemiş bana inadı
Aynı topraktan beslenecekler
Ve aynı yağmur ıslatacak dallarını
Hiç ayrılamazlar ki birbirlerinden
Kıyamete kadar yanyanalar
Koparamaz hiç bir fırtına dallarını
Koparırsa yer yerinden oynar kıyamet kopar
Umutlar açmaz artık yeryüzünde
Çoçukların neşesi kaçar

Tüm kabuslar bir yanda dursun sevgilim
Sen bana masmavi rüyalar getirdin
Yeşile boyandı kararmış dünyam
Beraber kanatlanıp uçtuk gelinciğim
Artık dalmam karanlığa düşmez yüzüm
Her güne umutla uyanır dururum
Yüzümde de gülümseme kaç gündür
Görenler deli zanneder alay eder
Biliyor musun haklılar da üstelik
Senin sevdan delirtti beni
Deliye her gün bayram değil mi
Benim her günüm bayram oldu çiçeğim

Düşmesin yüzün üzülmesin gözlerin
Vurmasın sırtına dert görünenler
Tüm dertlerini bana ver
Gerisini ben hallederim