Gözyaşlarını silen bir mendil olmak yerine
Gözyaşlarının pınarı oldum yine işte
Yağmurlar yağdı hep üzerimize
İstemeden yapılan her can yakıcı gidişte
Darbeler aldık hep etimizin en derinlerine
Aynı sonla bitti hikâyemiz her sevişte
Başrolde sen ve ben ağladık usanmadan kaderimize
Ancak sonumuz hep aynıydı her arlanmaz bitişte
Özgür iki martıydık mutlu günlerimizde
Âşıktık birbirimize her nefes çekişte
Usanmadan uçuştuk denizler üzerinde
Şimdiyse kanatları kırık iki cesediz bir mezarlıktaki girişte.
Kayıt Tarihi : 5.8.2008 05:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!