İki çaresiz yürek Şiiri - Ahmet Mercan

İki yaralı yürektiler
Yorgun, bulutluydu bakışları
Hüznü saklardı gülüşleri
Unutmak içindi uykuları
Hayatları ayrı yolları bağlı

İki acılı, iki kırgın yürektiler
Sevmeye susamış
Konuşmaya anlaşılmaya muhtaç
Bir çift elin sıcaklığına
Bir çift gözün şefkatle bakışına aç

İki yalnız yürektiler
Aynı limanda karşılaşmış
Mutluluktan ümidi kesip gemileri yakmış
Hayalleri,umutları kursakta kalmış
İki buruk yürektiler ömrü yarılamış

Uzaktan sevdiler,
Başkaldıramadan
Sabıra sarılıp, sevmeye doyamadan
Hayalleri gömüp, Kadere darılmadan
Kimseyi yaralamadan
Aşkı karalamadan

İki çaresiz yürektiler
İçleri Titrerdi birbirine bakınca
Ne kavuşmak, ne unutmak gelmezdi ellerinden
Kaçmak ne mümkündü aşkın ecelinden
Onlara da içmek düştü Ayrılığın zehrinden
Öyle ki birbirlerine seviyorum bile diyemeden