Ne kadar kaçsam da,
Ne kadar yaşatmak için kendimi buralarda,
Acılarımı askıya alsam da,
Kurtulamam, kaçamam.
Bir gün gelir çatar buluşmamız.
Sana akarım damla damla…
O zaman,
Anlayamazlar beni belki,
Kafa yorarlar,
Patlatırcasına,
Çaresiz…
Bilirler oysa,
Sensizliğin,
Nemenem bitirici olduğunu,
Dayanılmazlığını…
İki can yaşar sonra beni,
Yaşadığım gibi seni.
Yalnızlığımı,
Yitikliğimi…
Ben de anlayamam şimdi onları,
Çünkü ben,
Sen olamam ki…
Sen ki…
Kayıt Tarihi : 9.8.2024 21:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!