Yeni bir şehrin, yeni insanların verdiği heyecan varmış gözlerinde ilk zamanlar... Ümitleri, heyecanları, beklentileri… Gurbetin, hasretlerin soğukluğunu hissetmezmiş… Yavaş yavaş çıkmış ortaya yalnızlıklar, özlemler… Zormuş zamanın akıp gitmesini beklemek… Kaçmakta görmüş çareyi, biraz olsun alışıldık bir yere... Bir başka gurbet kentine... O gri şehre… Ama bir süre sonra fark etmiş ki; bu küçük kent de sıla olacak ona, geçmişe bakışlar, iç geçirişler saracak benliğini…
Aşık olmuş genç adam…
Geceyi daha bir sever olmuş, ruhuyla baş başa kalışları belki de.. Kendi olmayı, özünü görmeyi… Maskelerden kurtulup, en saf haline dönmeyi… Söyleyemediklerini itiraf etmiş kendine; yüzünün nasıl güldüğünü fark etmiş onunla… Bakmış ki yıllar önceki haline dönmüş… Bir daha yaşayacağını ummadığı ilk gençlik yıllarına… Bakmış ki kalbi durmuyor yerinde, kalemi isyankar… Bir karşısındaki resme bakmış, bir de toplanmış eşyalara… Bir kalbine dönmüş, bir beynine… Böyle geçer olmuş geceleri… Ve bu sefer beyni de ortak olmuş kalbine… Gitme demiş, gitme! ... Bu hasreti kaldıramaz bu yürek… Bir kere olsun kalbini dinle, bir kere olsun ona bırak kendini, kaçma! …
Gidememiş genç adam…
Tamamını Oku
