İki Can Şiiri - İdris Akmetin

Bir serhat şehrinin göbeğinde
Umutların yeşereceği yerde
Bir kan gölü yayılmış
Düşmüş yere iki can
Etrafı gri duman sarmış
Kan revan içinde iki fidan
Uzanmış öyle sessiz yatıyor
Birinin adı Ferhat, diğeri Rıdvan
Yurdun iki ucunda analar ağlıyor
Feryatları yeri göğü yakıyor.

Hain bir bombayla
Soldu iki can
Biri Lice diğeri Ankara’dan
Düştükçe yiğitler kanlar üstüne
Çöktü kara bulutlar yurdun üstüne.
Toprak kana bulandı gökler figana
Neredesin uyan artık Ankara.
Neden bu kin neden bu vahşet
Hükmedeceksen hükmet
Daha kaç fidan toprak olacak
Bu kanlar ne zaman duracak.

Sarmışlar cesedini al bayrak süsün
Neden konuşmuyorsun oğul
Dargın mısın yoksa küs müsün?
Ah ellerim tutsa, tutsam elini
Susmasan konuşsan
Son kez de olsa sesini
Duysam yüzümde nefesini.

Analar sarılmış kefenlere
Ediyor feryat figan
Ölmesin artık çocuklar
Onlar daha gencecik fidan.

Aldılar seni omuzlara oğul
Dediler anne metin ol
Binlerce avaz karıştı avaza
Gözyaşları içinde koydular
Seni soğuk bir mezara
Sen bir can verdin ben her gün oğul
Bir hain bomba aldı seni benden
Ayrılır mı hiç can bedenden
Gözyaşı diner mi ayrılınca senden
Sen bir can verdin ben her gün oğul.

Hani okuyacak, doktor
Mühendis ya da öğretmen olacaktın
Evimize ekmek getirecek, torunlar verecektin
Sen bir can verdin ben her gün oğul.
Hain elinden bir bomba seni benden aldı
Sen yoksun oğul ben neyleyeyim bu canı
Yüreğimi ateşler dağladı
Dediler feryat etme sabırlı ol
Nasıl dayanır yürek bu acıya
Yıkıldı ocağım yüreğim param parça
Kırıldı kanadım kolum
Sen bir can verdin ben her gün oğul.

Kurup pusuyu beyinlere zehir ektiler
Kardeşi kardeşe düşman ettiler
Hainler el ele verdi
Haritalarla vatanı böldüler.

Canlar düştükçe kanlar üstüne
Çöktü bulutlar yurdun üstüne
Yer kara, gök kara
Neredesin uyan artık Ankara
Ateş düştü yine yanık yüreklere
Daha kaç fidan düşecek toprağa
Akan kanlar ne zaman duracak
Namlular ebedi susturulacak.