İki Büyük Laf Şiiri - Salih Küçük

Koca bir dünya, küçük bir yalan,
Gözlerimiz kör, kalmışız hayalde sığ bir kuyunun kıyısında.

İki büyük laf var, sıradan dillerde yankılanan,
Birini öğrendim, öteki kayboldu, yutuldu yalanın karanlığında.

Sözlerimiz dökülür dudaklarımızdan,
Ama anlam sırra bürünür, kaybolur yılların arasında.

Kelimeler yitik, gerçek kör kuyularında,
Zihinler zincirlerle bağlı, düşünmekten kaçar kaçar.

Toplumun hükmü, kafes gibidir sırtımızda,
Her adımımızda ağırlaşır, özgürlük masal olur dudaklarımızda.

Düşlerimiz tutsak, duvarlar arasında,
Gerçek ile yalan arasında sıkışır, umutlarımız ufuklarda.

Sessiz çığlık atarız, göğe karşı,
Ama kulaklar sağır, duymaz dertlerimizi toplumun kalabalığı arasında.

İki büyük laf var, biri var, biri yok,
Birini öğrendik, öteki yok olup gitti, hikayelerin karanlığında yok.