İki büklüm Şiiri - Ali Aslandağ

bir elimde şiirlerim, bir elimde umutlarım.
soğukça bir rüzgar okşuyor saçlarımı
ellerim titriyor daha sen dokunmadan
kaybetmişliğin gölgesinde umutlarım
iki büklüm

son tren seferi bu; umuda kalkan
vagonlarına hüzünler yüklenmiş
şarkılarını mırıldanıyor kırlangıçlar
ve ağlamaklı duruyor geride kalanlar
iki büklüm.

koridorlarında cennet kokulu çocuklar
nazdan bihaber şevkatten yetim
ve büyükler aç ninniye muhtaç
hayal kırıklıklarıyla koltuklarda
iki büklüm

ekmeğin beşiği sarı ovalar.
sanki baharı hiç tanımamışlar
yüzlerinde kilit kalpleri mercan
ovalarda emekçi narin kadınlar
iki büklüm

herşeye rağmen geliyorum işte
yüzünde çocuksu masumiyetinle bekle
papatyalar koksun yine yanakların
çiçekli çarşaflarda sarılalım umuda
iki büklüm