İki bin yirmi ! Şiiri - Seçkin Erdoğan

“ Kâbustu bizler için !”

Sıkıntıydı, onla her an
Geçti, iki bin yirmi yıl !
Sanki bizi, o bir kurban
Seçti, iki bin yirmi yıl !

Başa saldı onca derdi
Ne bir huzur, neşe verdi
Vurdu bizi yere serdi
Biçti, iki bin yirmi yıl !

Soldurdukça gülümüzü
Parçaladı gönlümüzü
Yudum yudum ömrümüzü
İçti, iki bin yirmi yıl !

Ne hayattı, ne de candı
Ölüm ile nişanladı
Bizim için yaşanmadı
Hiçti, iki bin yirmi yıl !

Sardı bizi, o ağ gibi
Çok karanlık bir çağ gibi
Üstümüze bir dağ gibi
Çöktü, iki bin yirmi yıl !

Etkiliydi virüs zehir
Her bedene etti tehir
Sırtımız da çok ağır bir
Yüktü, iki bin yirmi yıl !

Alıp gitti bizi bizden
Bir şey gelmez elimizden
Canımızı tenimizden
Söktü, iki bin yirmi yıl !

Dikildikçe kabre taşlar
Bu acıysa yürek haşlar
Gözümüzden kanlı yaşlar
Döktü, iki bin yirmi yıl !

Azalttıkça soyumuzu
Dert doldurdu koynumuzu
Garip gibi boynumuzu
Büktü, iki bin yirmi yıl !

Kalpler kahır, gözler nemdi
İnsanoğlu, ona yemdi
Dayanılmaz bir dönemdi
Güçtü, iki bin yirmi yıl !

Can alırken dört bir yandan
Gözyaşları aktı kandan
Çok şükür ki, şu dünyadan
Göçtü, iki bin yirmi yıl !