Sena'yla gelin oynamaya başlayınca, bütün gözler Sena'ya çevrildi. Sena öyle güzel bir kızdı ki görenleri güzelliğiyle büyülüyordu. Gözleri bahar yeşili, bir dal gibi ince, uzun boylu ve zarifti. Beline kadar inen sarı kabarık saçlarıyla adeta bir çiğdem çiçeğini anımsatıyordu. Gülerken sanki yüzünde güneşi doğuruyordu.
Okan damadın kuzeniydi. Köye annesiyle birlikte bu düğün için İstanbul'dan gelmişti . O da Sena'yı seyredenler arasındaydı. Sena'dan efsunlanmış gibi gözlerini alamadı. Sanki içine kor bırakılmış gibi yüreği alev aldı. Zaman zaman nefesi kesilir gibi oluyordu. Kendi kendine ''Aşkı buldum'' dedi.
Sena, gelinle oynaması bittikten sonra ablasının yanına geçti. Yanlarına beş on dakika sonra güzel giyimli bir kadın geldi. Kadın Sena'ya bakıp:
- Kızım sen kimlerdensin, kimin kızısın?
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta