İki –beş nöbetinde
Çankaya’nın tepesinde
Amerikan sefir evinde
Gecenin karanlığında
Sokaklar boştu
Sağır bir sessizlik vardı
Bu sağır sessizlikte
Bir ben vardım yürüyen
Birde zaman.yürümekteydi
Bu bomboş sokaklarda
Bir kedi bir köpek
Birde elektrikli direk
Birde ben vardım
Gecelerin bildiklerine örnek
İnsanlık susmuş gibiydi
Asvalt, boylu boyunca yatmakta
Rüzgar ağlamaklı, hışırdamakta
Yataktaki gözlere uyku dolmakta.
Gecelerde açık kalan gözler
Karanlıklarla savaşmakta
Geceler nice sırları saklamakta
İşlenen günahları
Karanlıklar kapanmakta
Neler bilir geceler bir bilseniz neler bilir
Sessiz inleyişlerle ahlar vahlar. çekilir
Kafamda karmakarışık düşünceler
Gecelerde çözülmez bilmeceler
Her şeyi kara bir yorgan gibi örter,
Bu zifir geceler
Ağlamalar, gülmeler
Sevmeler sevilmeler
Ve, daha neler, neler
Her günaha tanıktır
Keşke söyleyebilseler.
Kayıt Tarihi : 23.3.2008 00:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
20-1 -1973 yılında polisken gece nöbetinde o gece ki duygularımın yasımasıdır bu şiir
KUTLUYORUM.....
Gerçek bir iki- beş nöbeti tutarcasına dikkatle izleyen gözler ve yorunlayan bir yüreğin raporuydu sanki bu başarılı şiir...
Şiiri ve sizi kutluyorum,sevgi vesaygımla,
Ünal Beşkese
Saygıyla...
TÜM YORUMLAR (13)