Karma karışık bir yoldayım
Nasıl kaybolmadığımı merak ediyorlar
Çok karanlık nasıl gördüğümü düşünüyorlar
Ben aslında kayboldum ve göremiyorum bilmiyorlar
Bazen güleçim bazen tatlı dilli
İçimde biriken zehrim içten içe yer benliğimi
Susarım sesiz sesez beklerim
Sonu olan bu dünya için kırmam kimseyi
Bazen taşarım sığmam kabıma
Eserim delicesine sevdiklerimi yıkar dökerim
Döneri geriye kırık kalpleri görünce
Ağlarım sesizce sesizce dinlerim ağlayanımı
Taşırım sandım bu yükü
Ezildim ezildim kimseye birşey diyemedim
Aslında çare sandıklarıma uzatım elimi
Boşta kalan elmi anlıma koyup düşündüm düşüşümü düşündüm
Birçok kez yandım ben
Defalarca artık bu sonum dedim
Ama ilk defa ilk defa
Yaşamaktan sıkıldım ayağa kalkmadan ölmemeye karar verdim
Kayıt Tarihi : 19.12.2010 12:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (3)