İ
Bazen beden denen aracın içinde ruhun sıkışır kalır
Üşürsün, çaresiz anlamsız
Dikili bir taş, kurumuş bir ağaç gibi yalnız
Tıpkı trafiğin kuralsız akışı gibi
Gelen giden bedenler birbirine çarpar
Darmadağın oluverirsin
Ama biri vardır, sana dokunur
Seni incitmeden
İşte o dokunuş
Manevi dünya ile fiziksel dünyanın buluşması gibi
Bedenler arası yolculuk
Bilinmeyeni keşfedercesine
İçin kıpır kıpır
Yeşerirsin, akarsın, bir nehir olursun
Şelalelerden paraşütsüz atlayıp
Okyanusa doğru akar gidersin
İşte o beden, o dokunuş
İçini ısıtır
Buhar olup mavi gökyüzüne uçarsın
Yağmur olur tohumları yeşertirsin
Okyanus, yağmur misali hep devri daim olur duyguların
O iki beden bir bütünü oluşturur.
İşte o an yalnız değilsindir
İki vücutta bir can gibi
16 Ocak 2004
Kayıt Tarihi : 17.12.2024 05:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!