İki Beden Bir Can Şiiri - Özdemir Aydın 2

Biz sevince akan sular dururdu.
Biz buluşunca rüzgâr kıyama dururdu.
Biz gülüşünce buzlar erirdi.
Bizbizeyken yüreğe sevda vururdu.
Biz konuşunca şiir olurdu.
Seversek aşk, sevişirsek gece olurdu.
Güllere hicran, Lokman'a ilaç olurdu.
Hele bir tut elimden tutarken,
Dillere destan, düşmana kurşun olurdu.
Hani şu gökyüzü dedikleri var ya,
Kuşlara mesken, bize her gece atlas olurdu.
Eyy gönlümde kızıl köz olan yâr,
Sen severken, bu deli oğlan sana kurban olurdu.
Biz bu aşk yolunda koşarken,
Ellere umut, bize düğün olurdu.
Gel yorulma gurbanın olam derken,
Bizden iki beden bir can olurdu...