Leyla, koparır gülü, saçlarına takmak için
Elif, eğilir öper, gülü yaşatmak için.
Leyla, kızgın kumlarda ateşin sesi
Elif, çeşme başında söğüt gölgesi.
Leyla, Mecnun'un ölüme uzanmış eli
Elif, Karacaoğlan'ın kalbinin yanık teli.
Leyla, dudakta kırmızı, yanakta pembedir
Elif, dudakta bendir, yanakta gamzedir.
Leyla, ateşi suda yandırır
Elif, güneşi öperek uyandırır.
Leyla, baharın eksik neşesi
Elif, sevdanın gizli bahçesi...
Kayıt Tarihi : 8.1.2017 22:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!