İki Ayrık Cümle Şiiri - Emre Doğan

Dillerimizin tatları aynı değildi.
Seninki yüzeysel ilerlerdi, yollardakilere bakarak,
Ben derinlere daldım.

Farklı sözlere âşık olurduk, ağlardık.
Ben ağlayamazdım, ağlatmayı da sevmezdim.
Sen durup kaldın, ben devam ettim.

İşte bu şiirdeki gibiydi.
Sen vardın, senden ibaret,
Ben vardım, kendimden bi haber.

Bulutların yumuşacık sesinde büyümek istedik, pişmek ve olmak.
Nehrin akışını bıraktık gemilerimizi, dar geldi hayallerimiz, usandık.
Senin ses titreşimlerinde öyleydi.
Benim algılarım ise kapalı.

İşte bu şiirdeki gibiydi.
Sen vardın, beni düşünen.
Ben vardım, hiçbir şey düşünemeyen.

Ben rüyalardan uyandım, kabus gibi terletenlerden,
Serin bir gölge aradım, ağzımda son kalan şarkıyla beraber.
Sen rüyalarına daldın,
Battın.
Rüyalarını batırdım, özür dilerim.