İki ayrı yanı vardı aklımın,
İki burç arasında kalmış,
Okyanus derinliği kadar çok,
Yağmurlar kadar geçici,
Bir ağaç kadar durağan.
Yeni cilalanmış iskarpinli memur,
Her pazartesi uyandığında,
Soğuk sular çarpar dünden kalma heveslere,
Köşe başını her döndüğünde memur,
Yeniden uyanır bir başka güne.
Akşamüstü çökünce aklımıza,
Şiirler dinlerde komşu kızı,
Ne çapkın komşumuzdu Fahriye Abla
Zaman ıhlamurların açtığı zaman.
İki yanı vardı aklımın,
Bir gelgitle kıyıya vuran,
Hele birde akşamüstleri,
Beni bile tanımayan.
Kayıt Tarihi : 19.8.2013 21:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Kızılırmak](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/19/iki-ayri-yan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!